komplecik
komplecik (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik komplecik kompleciki dopełniacz kompleciku[1] komplecików celownik komplecikowi komplecikom biernik komplecik kompleciki narzędnik komplecikiem komplecikami miejscownik kompleciku komplecikach wołacz kompleciku kompleciki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komplet m, kompletność ż, kompletowanie n
- czas. kompletować ndk.
- przym. kompletny
- przysł. kompletnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: komplet
- źródła:
- ↑
Hasło „komplecik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.