kompletnie

kompletnie (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃mˈplɛtʲɲɛ], AS: [kõmpletʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób całkowity, zupełny; bez reszty, w pełni

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jestem noga z matmy, kompletnie nic nie umiem!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zupełnie, całkowicie

antonimy:

(1.1) umiarkowanie, ograniczenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompletność ż, komplet mrz, komplecik mrz, kompletowanie n

czas. kompletować ndk.

przym. kompletny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) completely, entirely
• arabski: (1.1) تماما
• białoruski: (1.1) камплектна
• duński: (1.1) komplet
• litewski: (1.1) visiškai
• łaciński: (1.1) pleniter
• norweski (bokmål): (1.1) komplett
• norweski (nynorsk): (1.1) komplett
• rosyjski: (1.1) по́лностью, комплектно
• szwedzki: (1.1) helt, totalt, alldeles, rent, splitter
• ukraiński: (1.1) по́вністю

źródła: