klientelizm
klientelizm (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nieformalny układ zależności polegający na popieraniu i chronieniu przez osoby wpływowe tych, które świadczą usługi na ich rzecz; zob. też klientelizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik klientelizm dopełniacz klientelizmu celownik klientelizmowi biernik klientelizm narzędnik klientelizmem miejscownik klientelizmie[1] wołacz klientelizmie[1]
- przykłady:
- (1.1) W Grecji polityk polityka nie skrzywdzi - mówi dyplomata, który spędził w tym kraju wiele lat. Nadal jeszcze panuje system rousfeti, który w wolnym tłumaczeniu znaczy tyle co "ręka rękę myje", klientelizm, zasada "żyj i daj żyć innym".[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. klientelistyczny, klientystyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) клієнтелізм m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Polityka, nr 03.06, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.