kein

kein (język bretoński)

kein (1.1) ur paotr

wymowa:

IPA: [ˈkɛjn]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. plecy, grzbiet

odmiana:

(1.1) lm keinoù

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kein (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [kaɪn]

​

znaczenia:

zaimek nieokreślony

(1.1) żaden (przed rzeczownikiem, z odpowiednią końcówką fleksyjną)

(1.2) żaden, nikt (w zastępstwie rzeczownika, z odpowiednią końcówką fleksyjną)

odmiana:

(1.1)

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m ż n
Nom.	kein	keine	kein	keine
Gen.	keines	keiner	keines	keiner
Dat.	keinem	keiner	keinem	keinen
Akk.	keinen	keine	kein	keine

(1.2)

zob. odmiana zaimków	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m ż n
Nom.	keiner	keine	keines keins	keine
Gen.	keines	keiner	keines	keiner
Dat.	keinem	keiner	keinem	keinen
Akk.	keinen	keine	keines keins	keine

przykłady:

(1.1) Ich bin doch kein Wörterbuch! → Przecież nie jestem (żadnym) słownikiem!

(1.1) Ich sehe hier keinen Bleistift. → Nie widzę tu (żadnego) ołówka.

(1.1) Es gibt hier kein Ei. → Tu nie ma (żadnego) jajka.

(1.2) Er glaubt keinem. → On nikomu nie ufa.

(1.2) Die Aufgabe hat keins richtig gelöst. → Tego zadania żadne prawidłowo nie rozwiązało.

(1.2) Keine singt so schön wie du. → Żadna nie śpiewa tak ładnie jak ty.

(1.2) Ich sehe hier keinen. → Nie widzę tu żadnego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) in keiner Weise, in keinster Weise

synonimy:

antonimy:

(1.1) ein

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kein • keiner • keine • keines • keins

źródła: