kein

kein (język bretoński)

kein (1.1) ur paotr

wymowa:

IPA: [ˈkɛjn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. plecy, grzbiet

odmiana:

(1.1) lm keinoù

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kein (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [kaɪn] wymowa

znaczenia:

zaimek nieokreślony, forma męska

(1.1) żaden

zaimek nieokreślony, forma nijaka

(2.1) żadne

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kein	keine
dopełniacz	keines	keiner
celownik	keinem	keinen
biernik	keinen	keine

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kein	keine
dopełniacz	keines	keiner
celownik	keinem	keinen
biernik	kein	keine

przykłady:

(1.1) Ich sehe hier keinen Bleistift. → Nie widzę tu (żadnego) ołówka.

(2.1) Ich bin doch kein Wörterbuch! → Przecież nie jestem (żadnym) słownikiem!

(2.1) Es gibt hier kein Ei. → Tu nie ma (żadnego) jajka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ein

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

in keiner/keinster Weise

etymologia:

uwagi:

źródła: