gościni (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. kobieta przychodząca do kogoś w odwiedziny, zaproszona na spotkanie, przyjęcie, imprezę, bal, itp.[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na swój wieczór panieński zaprosiłam dziesięć gościń.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gościni weselnanieproszona gościni
synonimy:
antonimy:
(1.1) gospodyni
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gościna ż, gościnność ż
forma męska gość mos
czas. gościć ndk.
przym. gościnny
przysł. gościnnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. gość + -ini
uwagi:
wyraz wprowadzany do języka ogólnego w celu zachowania symetrii płciowej[1], spotykany także w gwarach[2][3]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „gościni” w: Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze słownictwo polskie, red. Mirosław Bańko, Maciej Czeszewski, Jan Burzyński.
  2.   Hasło „gościni” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 884.
  3. Hasło „Ten gość, ale: ta gościa, gościni?” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.