dwudziestowieczny
dwudziestowieczny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌdvud͡ʑɛstɔˈvʲjɛt͡ʃnɨ], AS: [dvuʒ́estovʹi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) wywodzący się z dwudziestego wieku; taki, który miał miejsce lub żył w dwudziestym wieku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwudziestowieczny dwudziestowieczna dwudziestowieczne dwudziestowieczni dwudziestowieczne dopełniacz dwudziestowiecznego dwudziestowiecznej dwudziestowiecznego dwudziestowiecznych celownik dwudziestowiecznemu dwudziestowiecznej dwudziestowiecznemu dwudziestowiecznym biernik dwudziestowiecznego dwudziestowieczny dwudziestowieczną dwudziestowieczne dwudziestowiecznych dwudziestowieczne narzędnik dwudziestowiecznym dwudziestowieczną dwudziestowiecznym dwudziestowiecznymi miejscownik dwudziestowiecznym dwudziestowiecznej dwudziestowiecznym dwudziestowiecznych wołacz dwudziestowieczny dwudziestowieczna dwudziestowieczne dwudziestowieczni dwudziestowieczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Dziewiętnastowieczne powieści traktowały o miłości jednostek ponad podziałami społecznymi, dwudziestowieczne — o samotności jednostki w świecie bez podziałów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwudziestowieczna literatura / sztuka • dwudziestowieczny pisarz
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwudziestowiecze n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dwudziesty + -o- + wiek + -ny
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) vigesémico
- niemiecki: (1.1) des zwanzigsten Jahrhunderts, des 20. Jahrhunderts, des 20. Jh.s
- nowogrecki: (1.1) του εικοστού αιώνα
- źródła:
- ↑ Rafał Nowakowski, Rdza, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Porada „XX-wieczny” w: Poradnia językowa PWN.