wywodzić

(Przekierowano z wywodzić się)

wywodzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈvɔʥ̑iʨ̑], AS[vyvoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. wodząc kogoś wychodzić z nim skądś, wyprowadzać
(1.2) książk. o drodze: umożliwiać wyjście skądś, wyprowadzać
(1.3) dochodzić do czegoś przez rozumowanie, wysnuwać wnioski
(1.4) książk. wyjaśniać, tłumaczyć coś, dowodzić czegoś
(1.5) st.pol. stworzyć

czasownik zwrotny niedokonany

(2.1) pochodzić z jakiegoś miejsca
(2.2) mieć początek w czymś, w jakimś miejscu
odmiana:
(1.1-5) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Wszyscy też poszli za nim w podwórze, on zaś z Pietrkiem wywodził z chlewu opierającego się silnie wieprzka.[1]
(1.2) Droga wywiodła ich za miasto.
(1.3) (…) opowiadał o domowych w kraju wypadkach, stąd wywodził wnioski, układał zamiary, a opowiadał żywo, bo wszystko, jak igłę magnesową do północy, do własnych kierował korzyści.[2]
(1.4) Potem długo wywodził, jaki to z tego będzie profit, jakie to dobrodziejstwo oświata, jak to urzędy jeno myślą dzień i noc, bych tylko narodowi przyjść z pomocą (…)[3]
(2.2) Laura wywodzi się z rodziny inteligenckiej.
(2.2) Kawa espresso wywodzi się z Mediolanu.
składnia:
(2.1) wywodzić się z + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wodzić
rzecz. wywodzenie n, wywód mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.4) zwykle ndk.; (2.1-2) zwykle ndk.
tłumaczenia:
źródła:
  1. W. Reymont: Chłopi
  2. J. B. Dziekoński: Sędziwoj
  3. W. Reymont: Chłopi