delincuente

delincuente (język hiszpański)

cartel con la recompensa por capturar a un delincuente (2.1)

wymowa:

IPA: [de.liŋ.ˈkwen̩.te]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przestępczy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przestępca, delikwent

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) przestępczyni, delikwentka

odmiana:

(1) lp delincuente m/ż; lm delincuentes m/ż

(2) (3) lm delincuentes

przykłady:

(2.1) La policía pilló al delincuente con las manos en la masa. → Policja przyłapała przestępcę na gorącym uczynku.

(2.1) La policía ha detenido a un delincuente muy peligroso. → Policja zatrzymała bardzo niebezpiecznego przestępcę.

(2.1) El delincuente mostró una actitud provocativa durante la detención. → Przestępca okazał wyzywającą postawę podczas zatrzymania.

(2.1) Antiguamente los carteles en las calles con rostros de delincuentes ofrecían recompensas; hoy en día, piden votos. → Dawniej plakaty na ulicach z podobiznami przestępców obiecywały nagrody; w dzisiejszych czasach proszą, aby na nich głosować (dosł. proszą o głosy).

składnia:

kolokacje:

(2.1) delincuente informático → przestępca komputerowy

synonimy:

(1.1, 2.1) criminal, infractor, malhechor, maleante, transgresor

(3.1) criminal, infractora, malhechora, maleante, transgresora

antonimy:

(1.1, 2.1) benefactor, bienhechor

(3.1) benefactora, bienhechora

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. delinquir

przym. delictivo, delictuoso

rzecz. delicto m, delincuencia ż, delinquimiento m, delito m

związki frazeologiczne:

etymologia:

daw. ims. bierny od delinquir < łac. delinquens, delinquentis, ims. czynny czasu terażniejszego od delinquĕre

uwagi:

źródła: