debeściak (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɛˈbɛɕʨ̑ak], AS[debeśćak], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) slang. młodz. ktoś dobry w jakiejś dziedzinie, godny podziwu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Moje najserdeczniejsze gratulacje dla największego debeściaka od grafiki komputerowej[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mistrz, mistrzu, gość, gościu, mistrzunio, fachura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. debeściarstwo n
forma żeńska debeściara ż
przym. debeściarski
przysł. debeściarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. the + bestnajlepszy + pol. -ak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „debeściak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Internetu