czar (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʧ̑ar], AS[čar]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) magiczne zaklęcie
(1.2) przen. urok

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: czara
odmiana:
(1.1)
(1.2)
(2.1) zob. czara
przykłady:
(1.1) Wiedźma powiedziała, że o północy czarny kur zapieje i czar straci moc.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) urok, wdzięk, powab
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czarownictwo n, czary nmos, czarownik m, czarownica ż, czarowanie n, czarodziejka ż, czaruś mos
czas. czarować ndk., zaczarować dk., wyczarować dk.
przym. czarujący, czarowny
przysł. czarująco, czarownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

czar (język angielski) edytuj

wymowa:
amer. IPA/zɑɹ/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) car
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tsar, tzar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

czar (interlingua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) car
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czarina, czarismo, czarista
przym. czarian, czarista
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: