czary

czary (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑arɨ], AS: [čary] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) magiczne obrzędy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	czary
dopełniacz	czarów
celownik	czarom
biernik	czary
narzędnik	czarami
miejscownik	czarach
wołacz	czary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) magia, urok; st.pol. gusła

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czar m, czarownictwo n, czarownik m, czarowniś m, czarownica ż, czarowanie n, czarodziejka ż

czas. czarować ndk.

przym. czarowny, czarujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) magic, sorcery, witchcraft
• duński: (1.1) magi w, trolddom w, hekseri n
• japoński: (1.1) 魔法(まほう)
• jidysz: (1.1) כּישוף m (kiszef)
• niemiecki: (1.1) Hexerei ż, Zauber m
• rosyjski: (1.1) волшебство n, магия ż
• tetum: (1.1) abanat, maninga
• węgierski: (1.1) boszorkányság

źródła: