wymowa:
IPA[bɨˈdlɛ̃nt͡sɨ], AS[bydlncy], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od bydlę
(1.2) niegodny człowieka, byle jaki, bezwartościowy moralnie
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Efektywność produkcji bydlęcej określa nadwyżkę uzyskanej wartości produkcji nad całkowitymi kosztami jej wytwarzania[1].
(1.2) Ja i mama załadowane byłyśmy do "bydlęcego", odkrytego wagonu, który po wielu godzinach doczepiono do innych; z łoskotem zasunięto drzwi i zablokowano żelaznymi sztabami[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bydlę n, bydło n, bydlak mos/mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Fereniec, Zarys ekonomiki i organizacji rolnictwa, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.