bydlak

bydlak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɨdlak], AS: [bydlak]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. rogate zwierzę hodowlane

(1.2) pot. wyjątkowo duże zwierzę

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. pejor. o mężczyźnie, implikując jego prymitywność, podłość, brak kultury

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bydlak	bydlaki
dopełniacz	bydlaka	bydlaków
celownik	bydlakowi	bydlakom
biernik	bydlaka	bydlaki
narzędnik	bydlakiem	bydlakami
miejscownik	bydlaku	bydlakach
wołacz	bydlaku	bydlaki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bydlak	bydlacy
dopełniacz	bydlaka	bydlaków
celownik	bydlakowi	bydlakom
biernik	bydlaka	bydlaków
narzędnik	bydlakiem	bydlakami
miejscownik	bydlaku	bydlakach
wołacz	bydlaku	bydlacy
depr. M. i W. lm: (te) bydlaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bydlę, bydlątko

(1.2) bydlę, potwór

(2.1) bydlę, cham

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bydło n, bydlę n, bydlaczek m, bydełko n, bydlęctwo n, zbydlęcenie n

zdrobn. bydlaczek m

przym. bydlęcy, bydlacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (2.1) жывёліна ż
• włoski: (2.1) bestia ż

źródła: