prymitywność
prymitywność (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co prymitywne, pierwotne; cecha tych, którzy są prymitywni, pierwotni
- (1.2) cecha tego, co prymitywne, prostackie; cecha tych, którzy są prymitywni, prostaccy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prymitywność prymitywności dopełniacz prymitywności prymitywności celownik prymitywności prymitywnościom biernik prymitywność prymitywności narzędnik prymitywnością prymitywnościami miejscownik prymitywności prymitywnościach wołacz prymitywności prymitywności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) prymitywność + D.
- synonimy:
- (1.1) pierwotność
- (1.2) prostackość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prymitywizm m, prymitywista m, prymitywistka ż, prymitywizacja ż, prymitywizowanie n, prymitywnienie n, prymityw m
- czas. prymitywizować, prymitywnieć
- przym. prymitywny, prymitywistyczny
- przym. prymitywnie, prymitywistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. prymitywny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) прымітыўнасць ż; (1.2) прымітыўнасць ż
- rosyjski: (1.1) примитивность ż; (1.2) примитивность ż
- ukraiński: (1.1) примітивність ż; (1.2) примітивність ż
- źródła:
- ↑ Hasło „prymitywność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.