brytfanna

brytfanna (język polski)

brytfana (1.1)

brytfanna (1.1) w piekarniku

wymowa:

IPA: [brɨtˈfãnːa], AS: [brytfã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. płaskie naczynie do wypieków i pieczeni, czasem o owalnym kształcie, zwykle z przykrywką

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brytfanna	brytfanny
dopełniacz	brytfanny	brytfann
celownik	brytfannie	brytfannom
biernik	brytfannę	brytfanny
narzędnik	brytfanną	brytfannami
miejscownik	brytfannie	brytfannach
wołacz	brytfanno	brytfanny

przykłady:

(1.1) Na patelni smażyła się młoda papuga, a na brytfannie piekł się zajączek, naszpikowany słoniną.

(1.1) Pan kucharz kaczkę starannie • Piekł, jak należy, w brytfannie (…)

składnia:

kolokacje:

(1.1) piec / upiec coś w brytfannie • wkładać / włożyć coś do brytfanny • wyjmować / wyjąć coś z brytfanny • żeliwna / blaszana / szklana brytfanna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) gęsiarka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. brytfanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. dial. breite + pfanne → szeroka panew

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) baking pan
• bułgarski: (1.1) тава ż
• islandzki: (1.1) form
• niemiecki: (1.1) Bräter m
• rosyjski: (1.1) жаро́вня ż
• ukraiński: (1.1) жаро́вня ż, де́ко
• włoski: (1.1) teglia ż

źródła: