panew (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpãnɛf], AS[pãnef], zjawiska fonetyczne: nazal.?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. spore, płytkie naczynie służące do gotowania, smażenia, warzenia itp.
(1.2) techn. zob. panewka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panewka ż, Panewniki lm nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pany, *panъve (→ okrągłe metalowe naczynie) < swn. phanna (→ patelnia)[1] < śr.łac. panne < łac. patina < gr. πατάνη (patánē)[2]
por. pol. patelnia, patyna, niem. Pfanne (→ patelnia)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: panewka
źródła:
  1.   Hasło „panew” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „Pfanne” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.