pieczeń
pieczeń (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. potrawa z upieczonego mięsa (z wyjątkiem ryb)
- (1.2) przen. interes
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pieczeń pieczenie dopełniacz pieczeni pieczeni celownik pieczeni pieczeniom biernik pieczeń pieczenie narzędnik pieczenią pieczeniami miejscownik pieczeni pieczeniach wołacz pieczeni pieczenie
- kolokacje:
- (1.1) pieczeń z zająca / z kaczki / z gęsi / z indyka / z dzika / z dziczyzny / z sarny / z kozy / z koźlęcia / z prosiaka • pieczeń barania / wieprzowa / wołowa / cielęca / jagnięca • przygotować / sprawić / przyrządzić / upiec / podać / serwować / zaserwować pieczeń • pieczeń rzymska / huzarska • pieczeń z rusztu / z rożna / z piekarnika / z mikrofalówki / z ogniska • pieczeń na zimno • pieczeń tłusta / chuda / niedopieczona / spalona / krucha / krwista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pieczyste n, piec m, pieczywo n, pieczeniarz m, zapiekanka ż, piekarnik m, piekarnia ż
- czas. piec, upiec, zapiekać, zapiec, wypiec, spiec się, dopiec
- przym. pieczony, wypieczony, pieczeniowy, piekarski
- związki frazeologiczne:
- upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu • trzymaj rożen a ja pieczeń • upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu • upiec własną pieczeń przy cudzym ogniu
- etymologia:
- od XV w.; prasł. *pečenь (to, co upieczone; pieczone mięso) ← *pekti (piec)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: interes
- angielski: (1.1) roast
- baskijski: (1.1) erreki
- dolnołużycki: (1.1) pjaceń ż
- fiński: (1.1) paisti
- francuski: (1.1) rôti
- górnołużycki: (1.1) pječeń ż
- hiszpański: (1.1) asado m
- jidysz: (1.1) געבראָטנס
- niemiecki: (1.1) Braten m
- nowogrecki: (1.1) ψητό n
- rosyjski: (1.1) жаркое
- szwedzki: (1.1) stek w
- ukraiński: (1.1) печеня ż
- węgierski: (1.1) sült
- wilamowski: (1.1) brȫta m, bröta m
- włoski: (1.1) arrosto
- źródła: