Wikisłownik

pieczeń

pieczeń (język polski) edytuj

 
pieczeń (1.1) z rożna
 
pieczeń (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈpʲjɛʧ̑ɛ̃ɲ], AS: [pʹi ̯ečẽń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. potrawa z upieczonego mięsa (z wyjątkiem ryb)
(1.2) przen. interes
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpieczeńpieczenie
dopełniaczpieczenipieczeni
celownikpieczenipieczeniom
biernikpieczeńpieczenie
narzędnikpieczeniąpieczeniami
miejscownikpieczenipieczeniach
wołaczpieczenipieczenie
przykłady:
(1.1) Na weselu podano pieczeń z dzika.
składnia:
(1.1) pieczeń z + D. • pieczeń + przym.
kolokacje:
(1.1) pieczeń z zająca / z kaczki / z gęsi / z indyka / z dzika / z dziczyzny / z sarny / z kozy / z koźlęcia / z prosiaka • pieczeń barania / wieprzowa / wołowa / cielęca / jagnięca • przygotować / sprawić / przyrządzić / upiec / podać / serwować / zaserwować pieczeń • pieczeń rzymska / huzarska • pieczeń z rusztu / z rożna / z piekarnika / z mikrofalówki / z ogniska • pieczeń na zimno • pieczeń tłusta / chuda / niedopieczona / spalona / krucha / krwista
synonimy:
(1.1) pieczyste, daw. i dial. pieczenia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pieczyste n, piec m, pieczywo n, pieczeniarz m, zapiekanka ż, piekarnik m, piekarnia ż
czas. piec, upiec, zapiekać, zapiec, wypiec, spiec się, dopiec
przym. pieczony, wypieczony, pieczeniowy, piekarski
związki frazeologiczne:
upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu • trzymaj rożen a ja pieczeń • upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu • upiec własną pieczeń przy cudzym ogniu
etymologia:
od XV w.; prasł. *pečenь (to, co upieczone; pieczone mięso) ← *pekti (piec)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: interes
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pieczeń&oldid=7399019”