antypiryna (język polski) edytuj

 
budowa antypiryny (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. farm. organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny środek o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych, zaliczany do grupy pirazolonów; zob. też antypiryna w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie będziesz miał antypiryny na twoje bóle głowy. Bodaj to! Nie będziesz miał aspiryny. Nie mamy tej walizki![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fenazon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. anty- + gr. πυρετός (pyretós) → gorączka[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Żeromski, Przedwiośnie, 1925, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „antypiryna” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.