organiczny
organiczny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) biol. chem. będący częścią świata zwierzęcego lub roślinnego, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący
- (1.2) ściśle ze sobą lub z czymś związany
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik organiczny organiczna organiczne organiczni organiczne dopełniacz organicznego organicznej organicznego organicznych celownik organicznemu organicznej organicznemu organicznym biernik organicznego organiczny organiczną organiczne organicznych organiczne narzędnik organicznym organiczną organicznym organicznymi miejscownik organicznym organicznej organicznym organicznych wołacz organiczny organiczna organiczne organiczni organiczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Glukoza jest związkiem organicznym.
- (1.2) Organizm kobiety w ciąży tworzy z płodem organiczną całość.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) związek organiczny • chemia organiczna • szkło organiczne • schorzenie organiczne
- synonimy:
- (1.2) nierozerwalny
- antonimy:
- (1.1) nieorganiczny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. organizm m, organ m, organy nmos, organellum n, organika ż, organki nmos, organiczność ż
- przym. organowy
- przysł. organicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) organic
- arabski: (1.1) عضوي
- baskijski: (1.1) organiko
- białoruski: (1.1) арганічны; (1.2) арганічны
- dolnołużycki: (1.1) organiski
- duński: (1.1) organisk
- esperanto: (1.1) organika
- francuski: (1.1) organique
- hiszpański: (1.1) orgánico
- kataloński: (1.1) orgànic
- niemiecki: (1.1) organisch; (1.2) organisch
- rosyjski: (1.1) органический
- słowacki: (1.1) organický; (1.2) organický
- ukraiński: (1.1) органічний
- źródła: