wymowa:
IPA[ãˈnɛ̃mʲik], AS[ãnmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. człowiek chorujący na anemię
(1.2) pot. uczn.[1] człowiek słaby fizycznie
(1.3) uczn. ktoś powolny[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Na oddziale przebywało czterech anemików.
(1.2) Był słaby jak anemik.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) słabeusz m
antonimy:
(1.2) siłacz m
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anemia
przysł. anemicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 18.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) med. anemik[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anémia ż
forma żeńska anemička ż
przym. anemický
przysł. anemicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „anemik” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 10.