Timorczyk

Timorczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [tʲĩˈmɔrʧ̑ɨk], AS: [tʹĩmorčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) obywatel Timoru Wschodniego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Timorczyk	Timorczycy
dopełniacz	Timorczyka	Timorczyków
celownik	Timorczykowi	Timorczykom
biernik	Timorczyka	Timorczyków
narzędnik	Timorczykiem	Timorczykami
miejscownik	Timorczyku	Timorczykach
wołacz	Timorczyku	Timorczycy
depr. M. i W. lm: (te) Timorczyki

przykłady:

(1.1) Mówcy (biorący udział w proteście) nazywali byłego prezydenta Suharto "zbrodniarzem wojennym", obarczając go odpowiedzialnością za śmierć 250 tysięcy wschodnich Timorczyków. (z Rzeczpospolitej – rp.pl)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Timorka ż, Timor mrz

przym. timorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) East Timorese
• baskijski: (1.1) timortar
• słowacki: (1.1) Východotimorčan m
• szwedzki: (1.1) östtimorian w

źródła: