Strzelce (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, nazwa szeregu miejscowości w Polsce lub ich części; zob. też Strzelce w Wikipedii
(1.2) geogr. pot. Strzelce Krajeńskie
(1.3) geogr. pot. Strzelce Opolskie
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
(1.1) Nie byłam w Strzelcach chyba już z dziesięć lat.
(1.2) Lucyna pochodzi ze Strzelec.
(1.3) Zamieszkali gdzieś pod Strzelcami po powrocie Zbyszka z wojska.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Strzelcach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Strzelec • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Strzelec • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Strzelec • mieszkaniec / mieszkanka Strzelec • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Strzelcach • pochodzić z Strzelec • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Strzelec
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strzelczanin mos, strzelczanka ż, strzelec mos, Strzelec mos/mzw, strzelczyni ż, strzelczyk mos/mzw, strzelectwo n, strzelanina ż, strzelanie n, strzeleckość ż, strzelnica ż, Strzelcew mrz
czas. strzelać ndk., strzelać się ndk., strzelić dk.
przym. strzelecki, strzelczy, strzelny
przysł. strzelecko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. strzelce < pol. strzelec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: