starożytność

starożytność (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌstarɔˈʒɨtnɔɕʨ̑], AS: [starožytność], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. okres w dziejach ludzkości, który trwał od wynalezienia pisma do upadku imperium zachodniorzymskiego w 476 roku; zob. też starożytność w Wikipedii

(1.2) dawne, zamierzchłe czasy

(1.3) artefakty z epoki starożytnej

(1.4) dawność czegoś

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	starożytność	starożytności
dopełniacz	starożytności	starożytności
celownik	starożytności	starożytnościom
biernik	starożytność	starożytności
narzędnik	starożytnością	starożytnościami
miejscownik	starożytności	starożytnościach
wołacz	starożytności	starożytności

przykłady:

(1.1) W starożytności żyło wielu słynnych uczonych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) antyk

antonimy:

(1.1) nowożytność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. starożytnictwo n, starożytnik mos, starożytni mos

przym. starożytny

przysł. starożytnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. starożytny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) antieke, antikwiteit
• albański: (1.1) lashtësi, antikitet
• angielski: (1.1) antiquity; (1.2) antiquity; (1.3) antiquity; (1.4) antiquity
• arabski: (1.1) العصور القديمة;‎ (1.2) قدم
• azerski: (1.1) qədimlik, qədim dövr; (1.2) keçmiş
• baskijski: (1.1) Antzinaro
• bengalski: (1.1) অনাদিকাল; (1.2) প্রাচীনত্ব
• białoruski: (1.1) старажытнасць ż
• bośniacki: (1.1) starina ż, antika ż
• bułgarski: (1.1) античност ż, древност ż (1.2) древност ż
• cebuano: (1.1) pagkakaraan, kakaraan
• chiński standardowy: (1.1) 古代 (gǔdài), 古風; (1.2) 古代 (gǔdài)
• chorwacki: (1.1) antika ż, starina ż
• czeski: (1.1) starověk m, antika ż
• duński: (1.1) antik w
• esperanto: (1.1) antikvo
• estoński: (1.1) antiik; (1.2) igiaeg
• fiński: (1.1) antiikin; (1.2) vanhuus
• francuski: (1.1) antiquité ż
• galicyjski: (1.1) antigüidade ż
• górnołużycki: (1.1) zastarskosć ż, zastarsko n; (1.2) zastarsko n
• hausa: (1.1) tsufa
• hindi: (1.1) प्राचीन काल, पूर्वकाल के अत्रशेष; (1.2) पुरातनता
• hiszpański: (1.1) antigüedad ż
• interlingua: (1.1) ancianitate
• japoński: (1.1) 古
• joruba: (1.1) ohun atijọ
• kannada: (1.1) ಪ್ರಾಚೀನ
• kataloński: (1.1) antiguitat ż
• kazachski: (1.1) көнелік (könelik)
• khmerski: (1.1) វត្ថុបុរាណ
• litewski: (1.1) senovė ż, antika ż
• łaciński: (1.1) antiquitas ż; (1.2) vetustas ż
• łotewski: (1.1) senatne ż
• malajalam: (1.1) പുരാതനതം
• marathi: (1.1) पुरातन वास्तू
• mongolski: (1.1) эртний
• niderlandzki: (1.1) oudheid ż, antiquiteit; (1.2) ouderdom
• niemiecki: (1.1) Altertum n, Antike ż
• norweski (bokmål): (1.1) antikk m
• nowogrecki: (1.1) αρχαιότητα ż
• ormiański: (1.1) հնություն (hnut’yun)
• perski: (1.1) قدمت
• portugalski: (1.1) antiguidade ż
• rumuński: (1.1) antichitate ż
• serbski: (1.1) антика ż
• słowacki: (1.1) starovek m
• słoweński: (1.1) antika ż
• sundajski: (1.1) barang antik
• szwedzki: (1.1) antiken w
• tadżycki: (1.1) атища (atiŝa)
• tagalski: (1.1) unang panahon
• tajski: (1.1) สมัยโบราณ
• tamilski: (1.1) பழங்காலத்தில்
• telugu: (1.1) పూర్వకాలంలో
• turecki: (1.1) eskilik
• tuvalu: (1.2) aho taumua, aso taumua
• ukraiński: (1.1) античність ż; (1.2) давнина ż
• uzbecki: (1.1) qadimiylik
• węgierski: (1.1) antikvitás
• wietnamski: (1.1) cổ xưa
• włoski: (1.1) antichità ż lm

źródła: