Remigiusz

Remigiusz (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛ̃ˈmʲiɟuʃ], AS: [rẽmʹiǵuš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Remigiusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Remigiusz	Remigiuszowie
dopełniacz	Remigiusza	Remigiuszów
celownik	Remigiuszowi	Remigiuszom
biernik	Remigiusza	Remigiuszów
narzędnik	Remigiuszem	Remigiuszami
miejscownik	Remigiuszu	Remigiuszach
wołacz	Remigiuszu	Remigiuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Remigiusze

przykłady:

(1.1) Remigiusz i ja byliśmy razem na plaży w Ustce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Remigiusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Remigiusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Remigiusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Remigiusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Remigiusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Remigiusz • dzień imienin / imieniny Remigiusza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Remik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Remigius < łac. remigium → wiosło

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Remy
• francuski: (1.1) Remy m, Rémy m, Remi m
• hiszpański: (1.1) Remigio m
• łaciński: (1.1) Remigius m
• nowogrecki: (1.1) Ρεμίγηος m
• rosyjski: (1.1) Ремигий m
• rumuński: (1.1) Remigiu m
• włoski: (1.1) Remigio m, Remo m

źródła: