Krzesimir

Krzesimir (język polski)

wymowa:

IPA: [kʃɛˈɕĩmʲir], AS: [kšeśĩmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Krzesimir w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Krzesimir	Krzesimirowie / Krzesimirzy
dopełniacz	Krzesimira	Krzesimirów
celownik	Krzesimirowi	Krzesimirom
biernik	Krzesimira	Krzesimirów
narzędnik	Krzesimirem	Krzesimirami
miejscownik	Krzesimirze	Krzesimirach
wołacz	Krzesimirze	Krzesimirowie / Krzesimirzy
depr. M. i W. lm: (te) Krzesimiry

przykłady:

(1.1) Wszyscy się cieszą z narodzin Krzesimira.

(1.1) Wczoraj ojciec pozwolił Krzesimirowi pójść na prywatkę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Krzesimir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Krzesimir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Krzesimir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Krzesimir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Krzesimir • otrzymać / dostać / przybrać imię Krzesimir • dzień imienin / imieniny Krzesimira

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Krzesimirowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. krzesić + mir

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Кресимир m

źródła: