Klasztor

Klasztor (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości lub części miejscowości w Polsce; zob. też Klasztor (ujednoznacznienie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Klasztor	Klasztory
dopełniacz	Klasztoru	Klasztorów
celownik	Klasztorowi	Klasztorom
biernik	Klasztor	Klasztory
narzędnik	Klasztorem	Klasztorami
miejscownik	Klasztorze	Klasztorach
wołacz	Klasztorze	Klasztory

przykłady:

(1.1) Kaplicę przydrożną w Klasztorze pomalowali gospodarze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Klasztorze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Klasztoru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Klasztoru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Klasztoru • mieszkaniec / mieszkanka Klasztoru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Klasztorze • pochodzić z Klasztoru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Klasztoru

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klasztor mrz, klasztorzanin mos, klasztorzanka ż

przym. klasztorny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. klasztor

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: