wymowa:
IPA[ˈjaxfɛ], AS[i ̯aχfe], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. Bóg w judaizmie i chrześcijaństwie, sakralne imię Boga; zob. też Jahwe w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Jako przykład może tu służyć król Salomon: oddawał on wprawdzie cześć boską Jahwe, ale jednocześnie kazał ustawić w Jerozolimie posążki bożków kananejskich[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Jehowa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jehowa m, jehowita m, jehowitka ż, jahwizm m, jahwista m, jahwistka ż
przym. jehowicki, jahwistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) hebr. יהוה
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
IPA[ˈjaːve] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) Jehowa, Jahwe
odmiana:
(1) lp der Jahwe, Jahwe, Jahwe, Jahwe; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: