Brytyjka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[brɨˈtɨjka], AS[brytyi ̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obywatelka Wielkiej Brytanii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) 67-letnia Brytyjka miała szczęście w nieszczęściu. Lecąc do USA dostała zawału serca - to przykre. Na pokładzie samolotu było jednak15 kardiochirurgów - to szczęśliwy traf. Oczywiście, uratowali jej życie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Angielka, Szkotka, Walijka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brytol mzw/mos, Brytania ż, Brytyjczyk m
przym. brytyjski, brytoński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Brytyjczyk
źródła:
  1. Fakt, nr 01.02 (1), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.