brytyjski

brytyjski (język polski)

wymowa:

IPA: [brɨˈtɨjsʲci], AS: [brytyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Wielkiej Brytanii jako państwa

(1.2) odnoszący się do Wielkiej Brytanii jako wyspy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brytyjski		brytyjska	brytyjskie	brytyjscy	brytyjskie
dopełniacz	brytyjskiego		brytyjskiej	brytyjskiego	brytyjskich
celownik	brytyjskiemu		brytyjskiej	brytyjskiemu	brytyjskim
biernik	brytyjskiego	brytyjski	brytyjską	brytyjskie	brytyjskich	brytyjskie
narzędnik	brytyjskim		brytyjską	brytyjskim	brytyjskimi
miejscownik	brytyjskim		brytyjskiej	brytyjskim	brytyjskich
wołacz	brytyjski		brytyjska	brytyjskie	brytyjscy	brytyjskie

przykłady:

(1.1) Brytyjski poseł przekazał szachowi życzenia od królowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szyling brytyjski • armia brytyjska

synonimy:

(1.2) st.pol. brytański

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brytol mzw/mos, Brytka ż, Brytyjczyk m, Brytyjka ż, Brytania ż, Bryt mos

przym. brytoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) British
• arabski: (1.1) بريطاني
• baskijski: (1.1) britainiar; (1.2) britainiar
• białoruski: (1.1) брытанскі; (1.2) брытанскі
• bułgarski: (1.1) британски; (1.2) британски
• czeski: (1.1) britský; (1.2) britský
• duński: (1.1) britisk
• esperanto: (1.1) brita; (1.2) brita
• farerski: (1.1) bretskur; (1.2) bretskur
• fiński: (1.1) brittiläinen
• francuski: (1.1) britannique
• hiszpański: (1.1) británico
• kataloński: (1.1) britànic
• niemiecki: (1.1) britisch; (1.2) britisch
• nowogrecki: (1.1) βρετανικός
• rosyjski: (1.1) британский; (1.2) британский
• słowacki: (1.1) britský; (1.2) britský
• szwedzki: (1.1) brittisk; (1.2) brittisk
• ukraiński: (1.1) британський; (1.2) британський
• węgierski: (1.1) brit

źródła: