φωνή

φωνή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [fo.'ɲi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) głos, mowa, śpiew (ludzki, zwierzęcy)

(1.2) dźwięk (instrumentów)

(1.3) krzyk, okrzyk, głos

(1.4) zew, głos, wezwanie

(1.5) głos, opinia, zdanie, sąd

(1.6) przen. (synekdocha) piosenkarz, pieśniarz, piosenkarka

(1.7) gram. strona

(1.8) muz. głos

odmiana:

(1.1-8) F29: lp M. φωνή, D. φωνής, B. φωνή, W. φωνή; lm M. φωνές, D. φωνών, B. φωνές, W. φωνές

przykłady:

(1.1,5) Τα ψάρια και τα παιδιά δεν έχουν φωνή. → Ryby i dzieci głosu nie mają.

(1.6) Η Χάρις Αλεξίου είναι μία από τις καλύτερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού. → Charis Aleksiu to jedna z najlepszych piosenkarek greckiej piosenki.

(1.7) Τα ρήματα της νεοελληνικής γλώσσας έχουν ενεργητική και παθητική φωνή. → Czasowniki języka nowogreckiego mają stronę czynną i bierną.

składnia:

kolokacje:

(1.7) ενεργητική φωνή → strona czynna • παθητική φωνή → strona bierna

synonimy:

(1.1) λαλιά, ομιλία

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. φωνώ, φωνάζω, φωνασκώ

przym. φωναχτός

rzecz. φωνακλάς m, φωνακλού ż, φωνασκία ż, φωνήεν n, φώνημα n, φωνητική ż

zdrobn. φωνούλα ż, φωνίτσα ż

zgrub. φωνάρα ż

związki frazeologiczne:

φωνή βοώντος εν τη ερήμω → głos wołającego na puszczy

φωνή λαού, οργή Θεού → głos ludu, głosem Boga ← vox populi, vox Dei

κατά φωνή κι ο γάιδαρος / κατά φωνή και το πουλί → o wilku mowa, a wilk tu

etymologia:

gr. φωνή

uwagi:

źródła:

φωνή (język starogrecki)

transliteracja:

phōnē

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dźwięk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. φωνέω, φημί

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: