φώνημα

φώνημα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈfo.ni.ma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. fonem

odmiana:

(1) N49

przykłady:

(1.1) Τα φωνήματα πραγματώνονται στην ομιλία από τους φθόγγους. → Fonemy są realizowane w mowie przez głoski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. φωνητική ż, φωνή ż, φωνήεν n, φωνολογία ż

przym. φωνολογικός

czas. φωνώ

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. phonème < gr. φώνημα

uwagi:

źródła: