żur

żur (język polski)

żur (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. spoż. zupa o kwaskowatym smaku, gotowana na zakwasie, najczęściej żytnim; zob. też żur w Wikipedii

(1.2) kulin. naturalny zakwas do sporządzania żurku lub innych potraw

(1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żur	żury
dopełniacz	żuru	żurów
celownik	żurowi	żurom
biernik	żur	żury
narzędnik	żurem	żurami
miejscownik	żurze	żurach
wołacz	żurze	żury

przykłady:

(1.1) Zjadłbym babcinego żuru z kiełbasą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chudy / postny żur • żur owsiany / żytni • żur z białą kiełbasą / z jajkiem • robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać żur

(1.2) żur buraczany / owsiany / pszenny / żytni

synonimy:

(1.1) żurek, barszcz biały

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) danie, zupa

(1.2) zakwas

hiponimy:

(1.1) żur śląski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żurok mrz, zdrobn. żurek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. sūr

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol

• białoruski: (1.1) жур m
• niemiecki: (1.1) Sauermehlsuppe ż
• rosyjski: (1.1) жур m; (1.2) (мучная) закваска ż
• ukraiński: (1.1) жур m
• wilamowski: (1.1) zauwyś n, zaouwyś n

źródła: