zakrystia (język polski) edytuj

 
zakrystia (1.1)
wymowa:
IPA[zaˈkrɨstʲja], AS[zakrystʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. boczne pomieszczenie w świątyniach chrześcijańskich sąsiadujące z prezbiterium, służące kapłanom do przygotowywania się do liturgii oraz do przechowywania szat i naczyń liturgicznych; zob. też zakrystia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ministrant, wchodząc do zakrystii, mówi głośno i wyraźnieKróluj nam, Chryste[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. śl. zokrystyjo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zakrystian, zakrystianka
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Sakristei[2][3]
uwagi:
(1.1) często używana forma zachrystia jest niepoprawna[4]
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2.   Hasło „zakrystia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „zachrystia” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 196.
  4. Hasło „Chrześniak czy chrzestniak?” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.