wydalenie

wydalenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) usunięcie, pozbycie się kogoś z jakiejś zbiorowości

(1.2) fizj. usunięcie na zewnątrz szkodliwych i niepotrzebnych substancji czy bezużytecznych tkanek

odmiana:

przykłady:

(1.1) Oskarżenie żydów o zabicie dnia 4 kwietnia 1485 r. chłopca Lorenzo, stało się przyczyną wydalenia bezpowrotnego żydów z ziemi wicentyńskiej.

(1.1) Ekipa kierownicza szkoły podjęła decyzję o tymczasowym wydaleniu tego ucznia.

(1.2) W procesie defekacji następuje wydalenie niestrawionych resztek pokarmu z organizmu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wydalać, wydalić dk.

rzecz. wydalanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expulsion; (1.2) egesting, elimination, expulsion
• hiszpański: (1.1) exclusión ż
• niemiecki: (1.1) Ausstoßung ż

źródła: