wydalać

wydalać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wydalić)

(1.1) usuwać kogoś niepożądanego

(1.2) biol. usuwać szkodliwe lub zbędne produkty przemiany materii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wydalać ambasadora / członka (organizacji) / polityka / pracownika / ucznia

(1.2) wydalać kał • wydalać mocz

synonimy:

(1.1) eliminować, usuwać

(1.2) oddawać, usuwać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) skazywać na banicję

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wydalanie n, wydalenie n, wydalina ż

przym. wydalniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expel, expulse, banish; (1.2) excrete, egest, eliminate
• esperanto: (1.1) forpeli, elpeli
• francuski: (1.1) renvoyer; (1.2) expulser
• hiszpański: (1.1) expulsar; (1.2) evacuar
• niemiecki: (1.1) verweisen; (1.2) ausscheiden, ausstoßen
• rosyjski: (1.1) исключать; (1.2) выделять
• szwedzki: (1.1) avskeda, säga upp, sparka, entlediga, avpollettera, utvisa, förpassa, relegera; (1.2) utsöndra, avsöndra, avge
• tuvalu: (1.1) fakatea
• włoski: (1.1) epurare, espellere, radiare; (1.2) eliminare

źródła: