wymowa:
IPA[fʃaʃ], AS[fšaš], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. obraź. ktoś, kto ma wszy
(1.2) przest. reg., nędzarz, brudas, niechluj[1]
(1.3) pot. posp. obraź. o kimś nikczemnym, podłym
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) śmieć, gnój
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wesz ż, wszawica ż, wsza ż, wszoła ż, zawszawienie n, zawszenie n, odwszawianie n, odwszawienie n
zdrobn. weszka ż
czas. zawszawić dk., zawszyć dk., odwszawiać ndk., odwszyć dk.
przym. wszawy, zawszony
przysł. wszawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 766.