triada

triada (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrʲjada], AS: [trʹi ̯ada], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zbiór trzech elementów pozostających w relacji między sobą

(1.2) muz. grupa trzech akordów opartych na pierwszym, czwartym i piątym stopniu gamy; zob. też triada harmoniczna w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	triada	triady
dopełniacz	triady	triad
celownik	triadzie	triadom
biernik	triadę	triady
narzędnik	triadą	triadami
miejscownik	triadzie	triadach
wołacz	triado	triady

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. triadowy, triadyczny, troisty

rzecz. troistość ż, trójca ż

czas. troić

przysł. troiście

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) Nie należy mylić z trójdźwiękiem, który w innych językach europejskich brzmi podobnie do polskiej triady, np. ang. triad, wł. triade, franc. triade itp.

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) tríada ż, tríade ż
• nowogrecki: (1.1) τριάδα ż

źródła:

triada (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) triada

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła: