triadyczny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący triady
(1.2) składający się z trzech elementów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Triadyczna teoria znaku (Ch. Peirce) narodziła się z inspiracji filozoficznych w obrębie pragmatyzmu. Znak jest relacją, która łączy trzy elementy: przedmiot, reprezentamen i interpretant[1].
(1.2) Wśród przedstawień posągi Buddy, bodhisattw oraz duże triadyczne stele, gdzie postaci Buddy, stojącemu na tle mandorli, po obu stronach towarzyszą bodhisattwy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. triada ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Nowak, Język w świetle odkryć nauki, s. 24
  2. „Zeszyty literackie”, t. 21, s.182