stela

stela (język polski)

stele (1.1) na cmentarzu żydowskim

asyryjskie stele (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. pionowo ustawiona płyta nagrobna; zob. też stela w Wikipedii

(1.2) archeol. szt. w starożytności wolno stojąca płyta upamiętniająca czyny władcy

(1.3) bot. środkowa część korzeni i łodyg

zaimek

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Augustów) stąd

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stela	stele
dopełniacz	steli	steli, stel
celownik	steli	stelom
biernik	stelę	stele
narzędnik	stelą	stelami
miejscownik	steli	stelach
wołacz	stelo	stele

przykłady:

(1.1) Na cmentarzu zastałam zniszczony nagrobek: wazon był rozbity, a stela przewrócona.

(2.1) Cióng tu stela, bo ci kopnym do hader!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pomnik nagrobny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) płyta

(1.2) pomnik

hiponimy:

holonimy:

(1.1) grób

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. stela < gr. στήλη (stḗlē) → słup, kolumna

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stąd

• angielski: (1.1) stele, stela; (1.2) stele; (1.3) stele
• baskijski: (1.2) estela
• białoruski: (1.2) стэла (stela) ż
• bułgarski: (1.2) стела (stela) ż
• czeski: (1.2) stéla ż
• duński: (1.2) stele w
• estoński: (1.2) steel
• francuski: (1.2) stèle ż
• gruziński: (1.2) სტელა (sṭela)
• hebrajski: (1.2) אסטלה ż
• hiszpański: (1.2) estela ż
• kataloński: (1.2) estela ż
• litewski: (1.2) stela ż
• łaciński: (1.2) stela ż
• łotewski: (1.2) stēla ż
• macedoński: (1.2) стела ż
• niderlandzki: (1.2) stele ż
• niemiecki: (1.2) Stele ż
• norweski (bokmål): (1.1) stele m
• norweski (nynorsk): (1.1) stele m
• nowogrecki: (1.1) στήλη ż
• ormiański: (1.1) ստելա (stela)
• portugalski: (1.2) estela ż
• rosyjski: (1.2) стела ż
• rumuński: (1.2) stelă ż
• słowacki: (1.2) stéla ż
• słoweński: (1.2) stela ż
• szwedzki: (1.2) stele w
• turecki: (1.2) stel, stela
• ukraiński: (1.2) стела ż
• węgierski: (1.2) sztélé
• włoski: (1.2) stele ż; (1.3) stele ż

źródła:

stela (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stela, słup

(1.2) kamień nagrobny, nagrobek

odmiana:

(1) stēl|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stēla	stēlae
dopełniacz	stēlae	stēlārum
celownik	stēlae	stēlīs
biernik	stēlam	stēlās
ablatyw	stēlā	stēlīs
wołacz	stēla	stēlae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. στήλη (stḗlē) → słup, kolumna; źródłosłów dla ang. stela, pol. stela, wł. stele

uwagi:

źródła:

stela (język staronordyjski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kraść

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staronordyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.