łodyga
łodyga (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. nadziemna część rośliny naczyniowej; zob. też łodyga w Wikipedii
- (1.2) uczn. żart. chudzielec[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łodyga łodygi dopełniacz łodygi łodyg celownik łodydze łodygom biernik łodygę łodygi narzędnik łodygą łodygami miejscownik łodydze łodygach wołacz łodygo łodygi
- przykłady:
- (1.1) Zewnętrzną warstwę łodygi stanowi skórka pędu, w której znajdują się aparaty szparkowe. (Wikipedia)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gruba łodyga • zdrewniała łodyga
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) sztyngel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- opadnięty kwiat nie wraca na łodygę
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stalk
- arabski: (1.1) عرق, ساق
- baskijski: (1.1) zurtoin
- bułgarski: (1.1) стъбло n
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 茎 / trad. 莖 (jīng)
- czeski: (1.1) stonek m
- duński: (1.1) stilk w, stængel w
- esperanto: (1.1) tigo, trunketo
- francuski: (1.1) tige ż
- hiszpański: (1.1) tallo m
- interlingua: (1.1) pedunculo
- islandzki: (1.1) leggur m
- łaciński: (1.1) caulis m
- norweski (bokmål): (1.1) stengel m
- szwedzki: (1.1) skaft n
- tuvalu: (1.1) kau
- ukraiński: (1.1) стебло n
- wilamowski: (1.1) śtejł m
- włoski: (1.1) gambo m, stelo m
- źródła:
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 226.