trema

trema (język polski)

¨

trema (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. strach lub zdenerwowanie przed występem publicznym (scenicznym); zob. też trema w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) typogr. znak diakrytyczny w postaci dwóch kropek nad literą (zazwyczaj oznacza konieczność wymowy danej samogłoski w dyftongu); zob. też trema w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	trema
dopełniacz	tremy
celownik	tremie
biernik	tremę
narzędnik	tremą
miejscownik	tremie
wołacz	tremo

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Był to mój pierwszy występ dyplomatyczny i miałem tremę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czuć / odczuwać / mieć tremę

synonimy:

(1.1) strach sceniczny, lęk sceniczny

(2.1) tréma, diereza

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) strach, lęk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. tremować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. tremare < łac. tremere

(2.1) franc. tréma

uwagi:

(2.1) por. umlaut

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stage fright; (2.1) tréma
• esperanto: (1.1) kulistimo; (2.1) tremao
• francuski: (1.1) trac m; (2.1) tréma m
• hiszpański: (1.1) miedo escénico, pánico escénico
• kaszubski: (1.1) pëtel m, dërgòtka ż
• niemiecki: (1.1) Lampenfieber n; (2.1) Tremazeichen n, Trema n
• włoski: (1.1) tremarella ż

źródła: