szezlong (język polski) edytuj

 
szezlong (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃɛzlɔ̃ŋk], ASezlõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kanapa o długim wąskim siedzeniu z jednym lub dwoma oparciami, na której można odpoczywać w pozycji półleżącej[1]; zob. też szezlong w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Spojrzenie jej pada na stolik stojący tuż obok szezlonga i na książkę do nabożeństwa oprawną w kość słoniową.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. szeslong[3], gw. krześląg[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. chaise-longue[1] (szezlong)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „szezlong” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 1214.
  2. Bolesław Prus: Lalka
  3. 3,0 3,1   Hasło „szeslong” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 609.