szabrownictwo
szabrownictwo (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. grabież dobytku pozostawionego bez opieki przez właścicieli najczęściej w czasie wojny lub klęski żywiołowej
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik szabrownictwo dopełniacz szabrownictwa celownik szabrownictwu biernik szabrownictwo narzędnik szabrownictwem miejscownik szabrownictwie wołacz szabrownictwo
- przykłady:
- (1.1) Osadnictwo mieszało się z szabrownictwem, choć i szabrowników dziś się usprawiedliwia: „Jak by Polak nie wziął, to ruski by wywiózł”.[1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szaber
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rabunek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szaber m, szaberek m, szabrownik m, szabrowniczka ż, szabrowanie n
- czas. szabrować ndk.
- przym. szabrowniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) looting
- niemiecki: (1.1) Plünderung ż
- rosyjski: (1.1) мародёрство n
- ukraiński: (1.1) мародерство n
- źródła: