starczowzroczność

starczowzroczność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu na bliskie odległości spowodowanym zmniejszoną zdolnością akomodacji oka, zwykle wynikającą ze starzenia się; zob. też starczowzroczność w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Osoby, które decydują się na chirurgiczny zabieg korekcji starczowzroczności to przeważnie ludzie żyjący bardzo aktywnie, uprawiający sporty lub wykonujący określony zawód, np. aktora[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prezbiopia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. starczowzroczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. starczowzroczny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dorota Dejmek, Czytaj bez okularów, „Dziennik Polski”, 2008-11-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.