skorpion
skorpion (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈskɔrpʲjɔ̃n], AS: [skorpʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- homofon: Skorpion
- podział przy przenoszeniu wyrazu: skor•pion
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. pokryty pancerzem pajęczak z kolcem jadowym na ostatnim segmencie odwłoku; zob. też skorpiony w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skorpion skorpiony dopełniacz skorpiona skorpionów celownik skorpionowi skorpionom biernik skorpiona skorpiony narzędnik skorpionem skorpionami miejscownik skorpionie skorpionach wołacz skorpionie skorpiony
- przykłady:
- (1.1) Od tego najścia upłynęło już wiele tygodni, jednakże w chatach czuć było jeszcze zakwas mrówczany i nie można się w nich było dopatrzyć ani czarnych, wielkich karaluchów, które roją się zwykle w lepiankach murzyńskich, ani pająków, ani skorpionów, ani najmniejszego owadu[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pajęczak
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scorpion
- arabski: (1.1) عقرب m (ʿaqrab)
- baskijski: (1.1) eskorpioi
- czeski: (1.1) štír m
- duński: (1.1) skorpion w
- esperanto: (1.1) skorpio
- estoński: (1.1) skorpion
- fiński: (1.1) skorpioni
- francuski: (1.1) scorpion m
- hiszpański: (1.1) escorpión m
- islandzki: (1.1) sporðdreki m
- kataloński: (1.1) escorpí m
- kazachski: (1.1) құршаян
- łaciński: (1.1) scorpio m
- niderlandzki: (1.1) schorpioen m
- niemiecki: (1.1) Skorpion m
- norweski (bokmål): (1.1) skorpion m
- norweski (nynorsk): (1.1) skorpion m
- nowogrecki: (1.1) σκορπιός m
- pendżabski: (1.1) ਠੂੰਹਾਂ m (ٹھوہاں, ṭhūṃhāṁ)
- rosyjski: (1.1) скорпион m
- słowacki: (1.1) škorpión m
- suahili: (1.1) nge
- szwedzki: (1.1) skorpion w
- tuvalu: (1.1) akalava
- ukraiński: (1.1) скорпіон m
- włoski: (1.1) scorpione m
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy
skorpion (język estoński)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skorpion (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skorpion (język norweski (nynorsk))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
skorpion (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en skorpion, skorpionen, skorpioner, skorpionerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
- źródła: