serpentyna (język polski) edytuj

 
serpentyna (1.1)
 
serpentyna (1.2)
wymowa:
IPA[ˌsɛrpɛ̃nˈtɨ̃na], AS[serpẽntna], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzucana i rozwijana na imprezach, spiralnie nawinięta wąska taśma papierowa
(1.2) kręta droga, ścieżka; zob. też serpentyna (drogownictwo) w Wikipedii
(1.3) daw. niezdobiona szabla ubogiego szlachcica[1]
(1.4) daw. wojsk. małokalibrowe działo o długiej lufie[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) To był szampański sylwesterbarwne konfetti leciało na głowy, kolorowe serpentyny zwisały gęsto, a tańcom nie było końca.
(1.2) Zjeżdżaliśmy niekończącymi się pirenejskimi serpentynami, mijając rowerzystów mozolnie pedałujących na rowerach górskich.
(1.3) Dobądź, Kozacze, serpentyny![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) kolubryna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. serpentynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. serpentine od franc. serpent (wąż) z łac. serpens[3]
uwagi:
zobacz też: serpentynserpentynit
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „serpentyna” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
  2. H: Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
  3. Hasło „serpentyna” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.