radca prawny
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. w Polsce prawnik uprawniony do świadczenia pomocy prawnej organom państwowym, administracji publicznej, podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym, z wyłączeniem spraw rodzinnych, opiekuńczych i karnych, oraz do występowania w ich imieniu przed sądami[1]
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radca prawny radcy prawni dopełniacz radcy prawnego radców prawnych celownik radcy prawnemu radcom prawnym biernik radcę prawnego radców prawnych narzędnik radcą prawnym radcami prawnymi miejscownik radcy prawnym radcach prawnych wołacz radco prawny radcy prawni
- przykłady:
- (1.1) Zawód radcy prawnego jest jednym z zawodów zaufania publicznego i wykonywać może go jedynie osoba, która spełnia wymagania określone w ustawie o radcach prawnych.[2]
- (1.1) Moja córka jest radcą prawnym i pracuje w Bydgoszczy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kancelaria / zawód / profesja radcy prawnego • pracować jako radca prawny • być radcą prawnym • okręgowa izba radców prawnych
- synonimy:
- (1.1) przest. juryskonsult
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) prawnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Określenie „radca prawny” w języku oficjalnym stosowane jest zarówno w stosunku do mężczyzn, jak i kobiet. Termin „radczyni prawna” jest dopuszczalny w języku potocznym[3].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) attorney-at-law, legal adviser
- baskijski: (1.1) lege-aholkulari
- białoruski: (1.1) юрысконсульт m
- bułgarski: (1.1) юрисконсулт m
- hiszpański: (1.1) asesor legal m
- rosyjski: (1.1) юрисконсульт m
- ukraiński: (1.1) юрисконсульт m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kim jest radca prawny?, radcaprawnywielkopolski.pl
- ↑ Porada „Radca prawny, radca prawna czy radczyni prawna?” w: Poradnia językowa PWN.