przybyć

przybyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɨbɨʨ̑], AS: [pšybyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. przybywać)

(1.1) książk. dotrzeć do jakiegoś miejsca

(1.2) powiększyć się ilościowo

odmiana:

przykłady:

(1.1) Do Krakowa przybył wierny współpracownik zmarłego króla, arcybiskup gnieźnieński, Wojciech Jastrzębiec.

(1.1) Przybyłam do Peru w kwietniu 1977.

(1.2) Przez dwa dni przybyło mi prawie dwa kilo.

składnia:

(1.2) podmiot w D.: przybyło kogo, czego

kolokacje:

(1.2) przybyło doświadczenia / lat / kłopotów / pieniędzy / wody

synonimy:

antonimy:

(1.2) ubyć

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) przybiec, przyjechać, przyjść, przylecieć, przypędzić

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przybysz m, przybyszka ż, przybycie n, przybywanie n

czas. przybywać ndk.

przym. przybyszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przybywać

• angielski: (1.1) arrive, come
• białoruski: (1.1) прыбыць
• rosyjski: (1.1) прибыть
• ukraiński: (1.1) прибути
• wilamowski: (1.1) kuma

źródła: