przyświecać (język polski)

edytuj
mężczyzna przyświeca (1.1) sobie latarką
wymowa:
IPA: [pʃɨɕˈfʲjɛt͡sat͡ɕ], AS: [pšyśfʹi ̯ecać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i  j 
znaczenia:

czasownik

(1.1) świecić latarką, lampą w obserwowane miejsce
(1.2) przen. stanowić motyw do określonego działania
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Otóż śpieszę z wyjaśnieniem: całej tej książce przyświeca idea stanowczej walki z narkotykami[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świetlik mrz/mzw, przyświecanie n ndk., przyświecenie n dk.
czas. przyświecić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bartłomiej Dobroczyński, Jerzy Owsiak, Orkiestra Klubu Pomocnych Serc czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.