pies przewodnik (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpʲjɛs pʃɛˈvɔdʲɲik], AS[pʹi ̯es pševodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pies szkolony w celu pomocy osobom niewidomym lub niesłyszącym
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) W Warszawie wchodzenie do obiektów publicznych z psami przewodnikami nie jest już większym problemem, ale w całej Polscetak. Liczymy, że wkrótce się to zmieni[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pies towarzyszący, pies asystujący
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. pies towarzyszący • pies opiekun • pies asystujący
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Psy przewodniki (pl). Rada Języka Polskiego, 2005. [dostęp 2022-11-01].
  2. Sejm i psy przewodnicy